Οι Εncardia είναι ένα ελληνικό συγκρότημα που εμπνέεται, δημιουργεί και παρουσιάζει μουσικές και τραγούδια μέσα από την πλούσια μουσική παράδοση της Κάτω Ιταλίας.
Ιδρύθηκαν το 2004 και μέχρι τώρα έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες απο τριακόσιες ζωντανές εμφανίσεις σ’ όλη την Ελλάδα, Ιταλία, Νότια Γαλλία και Κύπρο. Έχουν εκδόσει τρείς δίσκους που απέσπασαν τις καλύτερες κριτικές, ενώ ιδιαίτερα έχει σχολιαστεί η μοναδική σχέση που έχουν με το κοινό όταν βρίσκονται στη σκηνή.
Έχουν συνεργαστεί και δισκογραφικά αλλά και σε ζωντανές εμφανίσεις με τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της κατωιταλικής μουσικής (G. Avantaggiato, R. Licci, Cinzia Villani, Enza Pagliara, E.Castagna, Daniele Durante, τα συγκροτήματα ghetonia, mala lingua, Canzoniere Grecanico Salentino κ.α.) και με Έλληνες καλλιτέχνες όπως ο Αργύρης Μπακιρτζής, Νίκος Πορτοκάλογλου, Φοίβος Δεληβοριάς, Κώστας Θωμαΐδης, Βασίλης Λέκκας, Χρ.Τσιαμούλης, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Nίκος Ξυδάκης, Καίτη Κουλλιά, συμφωνική ορχήστρα του δήμου Αθηναίων, ομάδα θεάτρου κούκλας κιβωτός μύθων, ο ηθοποιός Hλίας Λογοθέτης κ.α..
Tον Αύγουστο του 2008 παρουσιάστηκαν μαζί με το Βετεράνο Giovanni Avantaggiato στο κορυφαίο και μοναδικό στo είδος του φεστιβάλ “la notte della taranta” στην Ιταλία, παρουσία 120.000 θεατών!!
Αφιερωμένο στο μέλος των Encardia, Κώστα Κωνσταντάτο, στα τόσα ωραία Πάσχα που περάσαμε μαζί στο Bivongi του Reggio Calabria. Spero di rivederti sempre là, nella nostra Calabria.
http://www.tanea.gr/latestnews/article/?aid=4703940
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πέτρα που χορεύει
Encardia: μια μουσική ξενάγηση στον πολιτισμό της Κάτω Ιταλίας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012
Στην πλούσια παράδοση των ελληνόφωνων της Κάτω Ιταλίας μάς ξεναγεί το συγκρότημα Encardia, μέσα από το ντοκιμαντέρ του Άγγελου Κοβότσου, Εncardia, η πέτρα που χορεύει. Το γλωσσικό ιδίωμα γκρίκο, η μουσική και η ταραντέλα πίτσικα συνθέτουν μια γιορτή που χάρισε στον σκηνοθέτη το βραβείο κοινού του 14ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης για ελληνική ταινία άνω των 45 λεπτών.
Από την ίδρυσή του πριν από περίπου 8 χρόνια, τα μέλη του συγκροτήματος ταξιδεύουν στη Νότια Ιταλία, «μελετώντας» τον πολιτισμό της περιοχής και εντάσσοντάς τον στη μουσική της.
Ένα από τα βασικά στοιχεία αυτού του πολιτισμού είναι τα «γκρίκο», ένα αρχαιοελληνικό γλωσσικό ιδίωμα με προσμίξεις ιταλικών λέξεων, που μιλιέται στις περιοχές της Γκρετσία Σαλεντίνα και της Καλαβρίας στη Νότια Ιταλία μέχρι σήμερα. Φαίνεται ότι η γλώσσα αυτή έχει τις ρίζες της στους Έλληνες που από την αρχαϊκή εποχή μέχρι τη Βυζαντινή περίοδο εγκαθίστανται στην περιοχή.
Τα γκρίκο υποχωρούν μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, καθώς τα φτωχά, απομονωμένα και ρημαγμένα από τη μετανάστευση ελληνόφωνα χωριά, εντάσσονται στην μεταπολεμική ιταλική πραγματικότητα.
Η χρήση της γλώσσας σήμερα περιορίζεται στους ηλικιωμένους και τείνει να εξαφανιστεί, παρά τις προσπάθειές για διάσωση και διδασκαλία της στους πιο νέους σε ηλικία.
Ό,τι όμως δεν καταφέρνει η εκπαίδευση, φαίνεται πως το καταφέρνουν οι ντόπιοι μουσικοί, παλιοί και νέοι, μέσα από τα τραγούδια και την ποίηση. Αυτοί συνοδεύουν τις στιγμές της ζωής τους με τραγούδια ερωτικά, εργατικά, μοναδικής αξίας μοιρολόγια, νανουρίσματα, αλλά και… την ταραντέλα πίτσικα.
Αυτό είναι το δεύτερο βασικό σημείο ενδιαφέροντος του συγκροτήματος Εncardia. Μια ντόπια παραλλαγή του γνωστού ιταλικού χορού, που στην περιοχή απέκτησε μαγικοθρησκευτικές και θεραπευτικές διαστάσεις και σύμφωνα με τον Ιταλό ανθρωπολόγο Ερνέστο ντε Μαρτίνο ήταν ένας πολιτισμικά κατασκευασμένος εξορκισμός των προβλημάτων που απέρρεαν από την φτώχια, τη μιζέρια και την εγκατάλειψη της περιοχής του απομονωμένου ιταλικού νότου, μιας από τις πιο φτωχές περιοχές της Ευρώπης.
Στο ντοκιμαντέρ το συγκρότημα συναντά σημαντικούς ανθρώπους του πολιτισμού, τραγουδά, χορεύει, μιλά με κατοίκους και επικοινωνεί με μελωδίες και ξεχασμένες λέξεις.