Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Σεργκέι Ραχμάνινοφ - Sergei Rachmaninoff



Σεργκέι Ραχμάνινοφ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

"Είμαι ένας Ρώσος συνθέτης. Η γενέτειρά μου επηρέασε το ταλέντο μου και τις αντιλήψεις μου. Η μουσική μου είναι προϊόν της ψυχοσύνθεσής μου. Είναι μουσική Ρωσική."
Ο Σεργκέι Βασίλιεβιτς Ραχμάνινοφ ( Сергей Васильевич Рахманинов, Sergej Vasil’evič Rahmaninov, ο ίδιος έγραφε το όνομά του Sergei Vasilievich Rachmaninoff, 1 Απριλίου 1873– 28 Μαρτίου 1943) ήταν Ρώσος συνθέτης, πιανίστας και διευθυντής ορχήστρας. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους πιανίστες του 20ου αιώνα, εξ αιτίας των εξαιρετικών τεχνικών δυνατοτήτων του. Υπάρχουν πολλές ηχογραφήσεις με τον ίδιο να εκτελεί έργα δικά του αλλά και άλλα σημαντικά έργα του πιανιστικού ρεπερτορίου. Η ποιότητα των συνθέσεών του συχνά αμφισβητήθηκε, παρ’ όλο που η δημοτικότητά του ήταν πολύ μεγάλη. Στα έργα του συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, 4 κοντσέρτα γιαπιάνο, 3 συμφωνίες, 2 σονάτες για πιάνο και 3 όπερες. Το ύφος των περισσότερων συνθέσεών του είναι το ύφος του ύστερου ρομαντισμού, συγγενικό με την μουσική τουΤσαϊκόφσκι, αλλά διακρίνονται και επιδράσεις από τον Σοπέν και τον Λιστ.



Βίος 

Παιδικά χρόνια και σπουδές 

Γεννήθηκε στο Σεμιόνοβο, κοντά στο Νόβγκοροντ, στην βορειοδυτική Ρωσία και ήταν το τέταρτο από τα έξι παιδιά μιας αρκετά εύπορης οικογένειας. Ο πατέρας του, Βασίλι Ραχμάνινοφ, ήταν αξιωματικός του Ρωσικού στρατού (εν αποστρατεία όταν γεννήθηκε ο Σεργκέι) και η μητέρα του κόρη στρατηγού, η οποία είχε προικοδοτήσει το σύζυγό της με μεγάλες εκτάσεις γης και ακίνητα. Ο Βασίλι Ραχμάνινοφ εξ αιτίας του πάθος του για τη χαρτοπαιξία, οδηγήθηκε σε οικονομική καταστροφή το 1882, κατασπαταλώντας την περιουσία της γυναίκας του και το 1882 αναγκάστηκε να πουλήσει και το τελευταίο οικογενειακό κτήμα στο Όνεγκ και να μετακομίσει σε ένα μικρό σπίτι στην Αγία Πετρούπολη.
Ο Βασίλι Ραχμάνινοφ ήταν η αιτία για μια αλυσίδα ψυχολογικών τραυματικών εμπειριών στη ζωή του Σεργκέι, οι οποίες διαμόρφωσαν καθοριστικά την ψυχοσύνθεσή του καθώς και την ανάγκη να εκφράζεται μέσω της σύνθεσης.
Εκείνη την εποχή η Αγία Πετρούπολη μαστίζεται από επιδημία διφθερίτιδας. Τρία από τα αδέλφια του Σεργκέι – μεταξύ των οποίων και ο ίδιος- προσβάλλονται αμέσως. Και αν ο Σεργκέι και ο αδελφός του Βλαντιμίρ διαφεύγουν τον κίνδυνο, ο τραγικός θάνατος της αδελφής του Σοφίας δίνει το τελειωτικό χτύπημα στον κλονισμένο γάμο των γονιών του.
Εκεί στην Αγία Πετρούπολη γράφεται στο Ωδείο με υποτροφία. Αρχικά δεν ενδιαφερόταν για την μουσική και οι επιδόσεις του ήταν κακές, όμως με την συμβουλή του πιανίστα Αλεξάντρ Ζιλότι, που ήταν ξάδερφος του και είχε υπάρξει μαθητής του Φραντς Λιστ, η μητέρα του τον έγραψε στην τάξη πιάνου του Νικολάι Ζβέρεφ, στο Ωδείο της Μόσχας και μετακομίζει στο σπίτι του Ζβέρεφ, ο οποίος προσέφερε στέγη σε ταλαντούχους μαθητές του, και μάλιστα δεν ζητούσε αμοιβή για την διδασκαλία του.
Ήταν όμως απαιτητικός δάσκαλος και είχε επιβάλει αυστηρή πειθαρχία στους μαθητές. Το 1888 ο Ραχμάνινοφ άρχισε να φοιτά στην προχωρημένη τάξη πιάνου του Ζιλότι και παράλληλα να αφιερώνεται στην σύνθεση. Την ίδια περίοδο έφυγε από το σπίτι του Ζβέρεφ επειδή εκεί δεν είχε την απαραίτητη ησυχία να συγκεντρωθεί στην σύνθεση.


Πρώτες επιτυχίες 

Το 1891 αποφοίτησε από την τάξη πιάνου και ένα χρόνο αργότερα από την τάξη σύνθεσης, ενώ είχε ήδη ολοκληρώσει το 1ο κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα. Για την αποφοίτησή του από την τάξη της σύνθεσης του ανατέθηκε να γράψει την μονόπρακτη όπερα Αλέκο. Η εξεταστική επιτροπή ενθουσιάστηκε τόσο από το αποτέλεσμα, που του απένειμε το Χρυσό Μετάλλιο. Η πρεμιέρα της όπερας έγινε στις 27 Απριλίου του1893 και το έργο έγινε δεκτό με ευνοϊκές κριτικές.
Η επιτυχία του διακόπηκε προσωρινά μετά την πρεμιέρα της 1ης συμφωνίας, στις 15 Μαρτίου 1897 στην Αγία Πετρούπολη, υπό την διεύθυνση του Αλεξάντρ Γκλαζούνοφ, για τον οποίον λέγεται ότι διηύθυνε το έργο μεθυσμένος. Η υποδοχή του έργο από τους κριτικούς ήταν αρνητική και προκάλεσε στον συνθέτη μεγάλη απογοήτευση που εξελίχθηκε σε κατάθλιψη. Τότε διέκοψε προσωρινά την ενασχόληση με την σύνθεση και εργαζόταν μόνο ως διευθυντής ορχήστρας, ενώ παράλληλα υποβαλλόταν σε ψυχοθεραπεία μέσω υπνωτισμού από τον πρωτοπόρο τότε Νικολάι Νταλ. Τα αποτελέσματα της θεραπείας ήταν άμεσα και σύντομα άρχισε να επεξεργάζεται το 2ο κοντσέρτο για πιάνο, που παρουσιάστηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1901 υπό την διεύθυνση του Ζιλότι, με τον ίδιο τον συνθέτη στο πιάνο, και είναι ακόμα και σήμερα ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του.

Ο γάμος του 

Στις 29 Απριλίου 1902 παντρεύτηκε την ξαδέρφη του, Νατάλια Σάτινα. Το ζευγάρι απέκτησε δύο κόρες, την Ιρίνα και την Τατιάνα. Κατά το μήνα του μέλιτος, το ζευγάρι επισκέπτεται τη Βιέννη, τη Βενετία, τηΛουκέρνη και το Μπαϋρόιτ, όπου παρακολουθούν έργα Βάγκνερ. Τις εμπειρίες του από αυτό το ταξίδι ο Ραχμάνινοφ τις αποτυπώνει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, συνθέτοντας τα Δώδεκα Τραγούδια έργο 21 και μετά το ταξίδι μέσα από τα δύο μεγάλα έργα του για σόλο πιάνο, τις Παραλλαγές σε ένα θέμα του Σοπέν έργο 22 και τα Πρελούδια έργο 23.


Η επιστροφή 

Το 1904 ανέλαβε την θέση του διευθυντή ορχήστρας στο Θέατρο Μπολσόι. Παρέμεινε στην θέση αυτή για δύο χρόνια˙ ήταν αυστηρός διευθυντής και πολύ επιτυχημένος και οι κριτικές για τις συναυλίες του ήταν πολύ θετικές. Από το 1906 και για τα δύο επόμενα χρόνια ο συνθέτης και η η οικογένεια περνούσαν τους χειμερινούς μήνες στην Δρέσδη. Εκεί συνέθεσε την 2η Συμφωνία op. 27, την 2η Σονάτα op. 28 και το Συμφωνικό ποίημα Το νησί των νεκρών, το οποίο εμπνεύστηκε από τον ομώνυμο πίνακα του Arnold Böcklin.
Το 1909 επέστρεψε στην Ρωσία για να εγκατασταθεί οριστικά και παράλληλα άρχισε να προετοιμάζεται για περιοδεία στις Η.Π.Α.. Για τον σκοπό αυτό συνέθεσε το 3ο Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα, που έγινε αμέσως ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του. Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου η Ρωσία αποκόπηκε από την υπόλοιπη Ευρώπη και οι περιοδείες του συνθέτη διακόπηκαν. Όταν, τον Δεκέμβριο του1917, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, έλαβε μια πρόσκληση για συναυλίες στην Σουηδία, χωρίς να διστάσει εγκατέλειψε την Ρωσία με την οικογένειά του, δεν γνώριζε όμως ότι δεν επρόκειτο ποτέ να επιστρέψει.

Μετανάστευση στις Η.Π.Α 

Έπειτα από εμφανίσεις στην Σουηδία και την Δανία είχε πολλές προσκλήσεις για να εμφανιστεί ως διευθυντής ορχήστρας στις Η.Π.Α.. Δεν αποδέχθηκε όμως καμία μόνιμη θέση και προτίμησε να εργάζεται ελεύθερα ως πιανίστας. Εγκαταστάθηκε στην Αμερική το 1918 και έγινε ένας από τους δημοφιλέστερους και πιο καλοπληρωμένους βιρτουόζους της εποχής τους. Αυτό του προσέφερε μεγάλη οικονομική άνεση που του επέτρεπε να ζει με πολυτέλεια. Η νοσταλγία όμως όλης της οικογένειας για την πατρίδα τους ήταν μεγάλη. Ζούσαν αποτραβηγμένοι, δεν είχαν επαφές με τα Μέσα και οι γνώσεις του στην αγγλική γλώσσα παρέμειναν περιορισμένες.
Το 1930 αγόρασε στην Ελβετία μια μεγάλη έκταση και έκτισε μια πολυτελή βίλα την οποία ονόμασε Σεναρ (=Σεργκέι + Νατάλια Ραχμάνινοφ). Εκεί περνούσε τους καλοκαιρινούς μήνες και μόνο εκεί μπόρεσε να ασχοληθεί συστηματικά με την σύνθεση. Αγάπησε την Ελβετία σαν δεύτερη πατρίδα του, όμως αναγκάστηκε να την εγκαταλείψει κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.



Τελευταία χρόνια και θάνατος 

Το 1942 εγκαταστάθηκε στο Μπέβερλυ Χιλς και το Φεβρουάριο του 1943 πήρε την Αμερικανική υπηκοότητα. Έδωσε το τελευταίο του ρεσιτάλ στις 17 Φεβρουαρίου του 1943.
Στην τελευταία συνέντευξη της ζωής του, έχοντας γευτεί καταξίωση και καλλιτεχνικές εμπειρίες όσο λίγοι στη σύγχρονη ιστορία της μουσικής συνοψίζει τις απόψεις του περί σύνθεσης στις ακόλουθες φράσεις: «Η αδιάκοπη μου θέληση να συνθέσω μουσική είναι μια εσωτερική παρό­τρυνση του να εκ­φράσω μουσικά τα συναισθήματά μου, όπως η ομιλία για να προφέρω τις σκέψεις μου. Αυτή πρέπει να είναι και η λειτουργική σημα­σία της σύνθεσης στην ζωή κάθε συνθέτη. Κάθε άλλη, είναι δευτερευούσης σημα­σίας. Δε συμπαθώ τους συνθέτες που γράφουν με βάση προκαθορι­σμένες θεωρίες ή υιοθετούν ένα στυλ, μόνο και μόνο επειδή είναι στη μόδα. Οι μεγάλες σελίδες της μουσι­κής ποτέ δε γράφτηκαν με αυτό τον τρόπο και τολμώ να πω πως ούτε πρό­κειται. Η μουσική οφείλει –σε τε­λική ανά­λυση- να είναι η έκφραση της προσωπικότητας του συνθέτη, οφείλει να αντικατοπτρίζει τη χώρα γέννησής του, αγαπημένα συναισθή­ματα, τη θρησκεία του, τη γλώσσα του, τα βιβλία και τις εικόνες που αγάπησε και τον επηρέασαν, οφείλει να είναι το σύνολο των εμπειριών του. Μελετή­στε τα αριστουργήματα των μεγάλων συνθετών και θα βρείτε κάθε πτυχή της προσωπικότητας και του περιβάλλοντός τους στη μουσική τους. Ο χρόνος μπορεί να αλλάξει τις τεχνικές που χρησιμο­ποιούνται στη μου­σική, δε θα αλλάξει όμως ποτέ την αποστολή της...»
Πέθανε από καρκίνο στις 28 Μαρτίου1943 στο Μπέβερλυ Χιλς, λίγες μέρες πριν τα εβδομηκοστά γενέθλιά του, και ετάφη στο Κοιμητήριο Kensico της Νέας Υόρκης.

Εργογραφία (επιλογή) 

Συμφωνικά έργα 

3 Συμφωνίες
Συμφωνικοί χοροί, op.45
"Το νησί των νεκρών" (Συμφωνικό ποίημα)

Για πιάνο και ορχήστρα 

4 Κοντσέρτα για πιάνο
"Ραψωδία σε ένα θέμα του Παγκανίνι"

Μουσική δωματίου 

Τρίο αρ.1 σε σολ ελασ. «Trio élégiaque»
Τρίο αρ. 2 σε ρε ελασ. op.9
2 Κομμάτια για βιολοντσέλο και πιάνο op. 2
Σονάτα για βιολοντσέλο και πιάνο op. 6
2 κουαρτέτα εγχόρδων σε σολ. ελας.
Μελωδία για βιολοντσέλο και πιάνο
Ρομάντσα για βιολοντσέλο και πιάνο

Έργα για πιάνο 

2 Σονάτες για πιάνο
24 Πρελούδια για πιάνο
Etudes-Tableaux για πιάνο
5 Morceaux de Fantaisie op. 3
Σουίτες για 2 πιάνα, op. 5 & 17
6 κομμάτια για τέσσερα χέρια op. 11
6 Moments Musicaux Op. 16
Παραλλαγές σε ένα θέμα του Σοπέν op. 22
Παραλλαγές σε ένα θέμα του Κορέλλι op. 42

Όπερες 

Aleko
Francesca da Rimini, op. 25
The Miserly Knight

Θρησκευτική μουσική 

Λειτουργία του Χρυσοστόμου op. 31

Εξωτερικοί σύνδεσμοι 

Εφαρμογή για τον Ραχμάνινοφ στο Εργαστήριο Πολυμέσων του ΤΕΙ Αθήνας




Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Balkanatolia: «Η παραδοσιακή μουσική είναι ζωντανή»



Balkanatolia
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Balkanatolia (Βαλκανατόλια) ξεκίνησαν το 1995 ως τριμελές μουσικό σχήμα με το όνομα Deishim στην Κομοτηνή. Από το 1996 μέχρι το 2001 συνεργάστηκαν με τον Θανάση Γκαϊφύλλια δίνοντας συναυλίες στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Κατά την διάρκεια της συνεργασίας με τον Γκαϊφύλλιακυκλοφόρησαν το δίγλωσσο (Ελληνικά - Τουρκικά) CD single "Το τραγούδι της τιμής". O Χαλήλ Μουσταφά και ο βιολιστής Μεχμέτ Μουσταφά το καλοκαίρι του 2004 συμμετείχαν στο αφιέρωμα Μεσογειακής παραδοσιακής μουσικής "Μεσόγειος" όπου διοργάνωσε ο Γιώργος Νταλάρας όπου και ηχογραφήθηκε στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και ο ομότιτλος δίσκος. [1] [2]

"Komotini" Balkanatolia-Live in Greece


Μουσική 

Η ονομασία του συγκροτήματος ως Βαλκανατόλια περιγράφει την περιοχή όπου έχει έδρα το συγκρότημα (Κομοτηνή - Θράκη - Βαλκάνια - Ανατολή) αλλά και το είδος μουσικής που ερμηνεύουν, δηλαδή βαλκανική, ανατολική (παραδοσιακά τουρκικά) και ελληνική (έντεχνη) μουσική. [1]

Μέλη 

Η σύνθεση του συγκροτήματος απαρτίζεται κυρίως από Ελληνόφωνους και Τουρκόφωνους μουσικούς από την περιοχή της Ροδόπης.
Χαλήλ Μουσταφά (όνομα στην Τουρκική γλώσσα: Halil Mustafa) - Σάζι, ούτι, τζιουμπούς, φυσαρμόνικα και τραγούδι
Δημήτρης Μπρέντας - Καβάλι, κλαρίνο, γκάϊντα
Οζκάν Ρούσεν (όνομα στην Τουρκική γλώσσα: Özkan Ruşen) - Ηλ. Μπάσο, Κιθάρα
Αλέξανδρος Πισκιούλης - Κιθάρα, Τραγούδι
Βεϊσέλ Αχμέτ (όνομα στην Τουρκική γλώσσα: Veysel Ahmet)- Καχόν, Μπεντίρ, τουμπερλέκι, ντράμς
Δημήτρης Σαρλάνης - Ηλεκτρική Κιθάρα
Μεχμέτ Μουσταφά (όνομα στην Τουρκική γλώσσα: Mehmet Mustafa) - Βιολί
Ισμαήλ Αχμέτ (όνομα στην Τουρκική γλώσσα: İsmail Ahmet) - στάμνα, μπεντίρ, τραγούδι
Συνεργαζόμενοι μουσικοί:
Γιώργος Κελίδης - Kρουστά
Νίκος Βερβερίδης - Mπουζούκι

balkanatolia "(Semah)Çagrışa / Επίκληση" 


Παραπομπές 
↑ 1,0 1,1 Μαρία Νικολάου (2012-02-19). "Κομοτηνή: Οι Balkanatolia στο Half Note Jazz Clup". ΕΡΤ. Ανακτήθηκε την 2012-02-21.
 "Οι Balkanatolia στας Σέρρας". Εφημερίδα Ανεξάρτητος Σερρών. 2007-02-05. Ανακτήθηκε την 2012-02-21.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι 



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ-Balkanatolia: «Η παραδοσιακή μουσική είναι ζωντανή»


Λίγες μέρες πριν την έναρξη των εμφανίσεων των Balkanatolia στην σκηνή του Half Note, ο Χαλήλ Μουσταφά, τραγουδιστής του σχήματος, μιλάει στο ArtistBook για την μακρόχρονη πορεία τους, το ιδιαίτερο ύφος μουσικής που παρουσιάζουν και για τα μελλοντικά τους σχέδια...

Πώς δημιουργήθηκαν οι Balkanatolia; Τι ένωσε τόσους μουσικούς σε μία ομάδα; 

Χαλήλ Μουσταφά: Οι Balkanatolia δημιουργήθηκαν πριν από δώδεκα χρόνια περίπου, από μια παρέα παιδικών φίλων, στην αρχή ως τρίο. Κάποια στιγμή ο δρόμος των τριών φίλων αυτών (δηλαδή του δικού μου, του Μεχμέτ και του Ισμαήλ) συναντήθηκε με τον Θανάση Γκαϊφύλλια με τον οποίο και συνεργαστήκαμε για αρκετά χρόνια. Όταν έκλεισε ο κύκλος της συνεργασίας μας με τον Θανάση, οι μουσικοί-φίλοι που είχαμε συνεργαστεί τότε για τις ανάγκες της συνύπαρξης αυτής, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την ομάδα μας, διαμορφώνοντας το δικό μας ήχο και την δική μας μουσική πρόταση.

Κατ' αρχήν να πούμε, πως αν και τα  άτομα που αποτελούν, ας πούμε, τον "πυρήνα" των Balkanatolia παραμένουν ίδιοι εδώ και χρόνια, οι μουσικοί που συνεργαζόμαστε αυξάνονται ή μειώνονται, ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε εμφάνισης.
Το γεγονός  είναι  πως όποιος μπαίνει στην παρέα μας μετά δεν βγαίνει, ίσως κάποιες φορές περιοδικά, αλλά η συνεργασία μας συνεχίζεται.

Η μουσική μας πρόταση, έχει άμεση σχέση και με τον λόγο ένωσης τόσων ανθρώπων σε μια ομάδα. Οι Balkanatolia δημιουργήθηκαν εξ' αρχής από την ανάγκη έκφρασης και διάδοσης ενός μηνύματος ενότητας, συμφιλίωσης, αδελφοσύνης που κάποτε τόση ανάγκη είχε η περιοχή που δημιουργήθηκαν, δηλαδή η Θράκη. Η αγάπη για τη Θράκη, τον πολιτισμό, τη διαλλακτικότητα και τον άνθρωπο, ήταν αυτά που μας ένωσαν στην αρχή. Κάτι που όμως στην πορεία των ετών, μαζί με εμάς ωρίμασε και μετεξελίχθηκε, έτσι ώστε, κάποια στιγμή απομακρύνθηκε τελείως από τις τοπικιστικές αφετηρίες και τα αίτια μας δημιούργησαν. Σήμερα ήμαστε αυτοί που ήμαστε επειδή αγαπάμε την μουσική και απλά καταθέτει ο καθένας, αυτό που κουβαλάει μέσα του...

Balkanatolia Buyuk musellimde


Τι σημαίνει Balkanatolia; 

Χ.Μ: Balkanatolia είναι ο τόπος μας... Είμαστε βαλκάνιοι και ανατολίτες μαζί  σαν λαός. Σίγουρα πάντως δεν είμαστε Ευρωπαίοι.. Βαλκανατόλιοι είμαστε! Πόσο μάλλον η Κομοτηνή που μας δημιούργησε... Το όνομά μας κατά βάση εκφράζει μια κατάσταση που  έγινε αφορμή της ένωσής μας, μια φιλοσοφία που αγαπάμε, αλλά και μια ταυτότητα  των ανθρώπων  της χώρας μας. Κατά δεύτερο  λόγο, έρχεται η μουσική που παίζουμε. Δεν είμαστε το σχήμα που θα σας παρουσιάσει το γνωστό βαλκανικό ήχο με τα πνευστά λοιπόν. Εμείς εκφράζουμε αυτό που είμαστε, μπόλικοι ανατολίτικοι ήχοι στα Ελληνικά, Τουρκικά κυρίως,  αλλά και στα Αρμένικα ή Βουλγάρικα...


Είναι δύσκολο να παρουσιάζεις παραδοσιακή μουσική στο κοινό; Πόσο «ζωντανή» είναι η παραδοσιακή μουσική; Ποια η σχέση του κοινού με την παραδοσιακή μουσική; 

Χ.Μ: Συνήθως, όπως και η ζωή, η μουσική είναι ένας κύκλος... Όσο μεγάλο ταξίδι και να κάνει ο άνθρωπος, καταλήγει εκεί που ξεκίνησε. Με έναν μαγικό τρόπο αυτό λίγο πολύ ισχύει και στη μουσική... Στο τέλος οι άνθρωποι που ακούνε καλή μουσική,  κάνουν έναν μουσικό κύκλο και καταλήγουν σε μουσικές με παραδοσιακά ηχοχρώματα. Το να παρουσιάζεις σε ένα μουσικόφιλο κοινό, παραδοσιακά ακούσματα άλλων πολιτισμών και χωρών έχει γενικά ένα βαθμό δυσκολίας. Στην περίπτωσή μας όμως, αυτό δεν ισχύει και πολύ, διότι τα ηχοχρώματα που παρουσιάζουμε είναι ευκολοάκουστα ακόμα και γι' αυτούς που δεν τα γνωρίζουν. Άλλωστε πολύ λίγα χωρίζουν έναν Τούρκο από έναν Έλληνα και Αρμένιο στη μουσική, και αντίστροφα.

Η παραδοσιακή μουσική είναι ζωντανή... Ιδίως τα τελευταία χρόνια είναι ολοζώντανη. Είναι αυθεντικό, πηγαίο, εξιστορεί  αλήθειες και  δεν προσποιείται. Είναι ολοζώντανη και αντέχει στα χρόνια, γιατί δείχνει αυτό που είναι  ή και είναι αυτό που δείχνει, απλή, ευχάριστη, τόσο μελωδική και ωραία. Όχι μόνο η δική μας παραδοσιακή μουσική, αλλά όλων των χωρών διότι η μουσική αυτή έχει τα ίδια φιλοσοφικά χαρακτηριστικά παντού... Η παραδοσιακή μουσική έχει έναν μαγικό τρόπο  να μεταθέτει τόσο όμορφες μελωδίες και αλήθειες με τόσο απλές μουσικές και λόγια.

Γενικά υπάρχει μια παγκόσμια αλλαγή πλεύσης τα τελευταία χρόνια... Υπάρχει μια γενικότερη αναζήτηση αυθεντικότερων αληθινών συναισθημάτων από τους ανθρώπους. Τα παραδοσιακά ακούσματα είναι ότι πιο κοντινό στην αναζήτηση αυτή. Βέβαια η κάθε εποχή αφήνει όπως είναι λογικό τις επιρροές της στις μελωδίες... Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι παρεμβάσεις "της εποχής" στην παραδοσιακή μουσική αλλοιώνει την ουσία της. Μην ξεχνάμε όμως από την άλλη, οι παρεμβάσεις  αυτές είναι και που την κρατάνε ζωντανή μεταθέτοντας την σε νεότερες γενιές.


Ποιά είναι η σχέση σας με τη σύγχρονη μουσική; 

Χ.Μ: Άμεση και πολύ αγαπημένη. Ούτως η άλλως η μουσική που κάνουμε είναι μια σύγχρονη μουσική. Σε μια τηλεοπτική εκπομπή που είχαμε βρεθεί στην Τουρκία η παρουσιάστρια είχε πει "μα αυτή δεν είναι παραδοσιακή μουσική..". Έτσι και είναι. Εμείς παίζουμε παραδοσιακά τραγούδια, αλλά όχι ακριβώς παραδοσιακή μουσική. Ο ήχος μας με κανένα τρόπο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί παραδοσιακός. Βασικά παίζουμε τη μουσική που ρέει από τις ψυχές μας, τις παραδοσιακές μελωδίες που παίρνουμε, συχνά τις αλλάζουμε ή μπλέκουμε με άλλες... Άλλες φορές τις παίζουμε μισές, άλλες φορές με ελλιπή τρόπο... Εμείς απλά κάνουμε μια μουσική, οι άλλοι ας τη χαρακτηρίσουν...
 

Στη μουσική σας παρουσιάζεται τις κοινές ρίζες της ανατολικής, της βαλκανικής και ελληνικής μουσικής. Έχετε δώσει συναυλίες σε αρκετές χώρες. Οι αντιδράσεις τους κοινού ποιες είναι; 

Χ.Μ: Γενικότερα όπου και να έχουμε πάει, οι άνθρωποι "πιάνουν" εύκολα το νόημα...Σκοπός των Balkanatolıa είναι, μαζί με τους  ακροατές  τους να διασκεδάσουν και οι ίδιοι  με τις μουσικές που παίζουν, χωρίς σύνορα, προκαταλήψεις, φοβίες...Σκοπός μας είναι να γίνουμε ένα κουβάρι στο χορό, οι γλώσσες και τα συναισθήματα να μπλέκονται... Τι πιο όμορφο πράγμα να βλέπεις αγκαλιασμένους ανθρώπους να προσπαθούν να σιγοτραγουδήσουν στίχους που δεν γνωρίζουν... Και μέχρι σήμερα όπου έχουμε πάει αυτό έχει συμβεί.


Η βάση σας είναι στην Κομοτηνή. Πόσο εύκολο είναι να συνεχίζετε τη μουσική σας πορεία μακριά από μια μεγάλη πόλη; 

Χ.Μ.: Το να είσαι ένα μουσικό σχήμα μακριά από το "κέντρο" έχει  προφανώς τα μειονεκτήματά του. Κατ' αρχήν για να απευθυνθείς σε ίσο αριθμό θεατών-ακροατών στην επαρχία  σε σύγκριση με την Αθήνα, χρειάζεσαι τριπλή προσπάθεια και  αρκετά ταξίδια στις γύρω περιοχές.  Απευθύνεσαι σε περισσότερο κόσμο και γίνεσαι ευκολότερα αναγνωρίσιμος σε μεγάλες πόλεις. Δεύτερον, επειδή τα μέλη μας είναι πολλά άτομα,  διασκορπισμένα στην Ελλάδα, κάποιες φορές η μετακίνησή μας  είναι πολυδάπανη και απαγορευτική για κάποιους χώρους. Βέβαια η αγάπη που έχουμε γι' αυτό που κάνουμε, μας ωθεί κάποιες φορές να κάνουμε υπερπροσπάθειες... Δεν παραπονιόμαστε... Είμαστε πιστεύω όλοι που ζούμε αποκεντρωμένοι...


Τι θα παρουσιάσετε στο Half Note; 

Χ.Μ: Όσοι προσέλθουν στο Half Note θα παρακολουθήσουν ένα πρόγραμμα που αποτελείται από Ελληνικά-Τούρκικα κυρίως τραγούδια, τραγούδια δημοτικά, παραδοσιακά, ασίκικα, "αλεβίτικα", σαμάνικα, εβραϊκά, κάποια τραγούδια από Αλβανία κάποια τσιγγάνικα από Βουλγαρία, δικά μας κτλ...

Σημαντικό είναι να τονίσουμε πως μαζί μας θα είναι στο ηλεκτρικό μπάσο ο Βαγγέλης Κοντόπουλος, ένας από του καλύτερους μουσικούς που έχουμε στην Ελλάδα, και θα δώσουμε και δείγματα και από την τελευταία του δουλειά  σε συνεργασία με τον Χρήστο Θηβαίο, Αλκίνοο και άλλους καλλιτέχνες...


Τι θα θέλατε να κάνετε στο μέλλον που ακόμα δεν έχετε πραγματοποιήσει; 

Χ.Μ: Μια καινούρια δουλειά είναι στα σκαριά, να ολοκληρώσουμε αυτό πρώτα και τ' άλλα βλέπουμε..

**Ο Χαλήλ Μουσταφά είναι ο τραγουδιστής των Balkanatolia

 Διαβάστε λεπτομέρειες για τις εμφανίσεις των Balkanatolia στο Half Note



Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Le Trio Joubran (Το Τρίο Τζουμπράν) - Rock, Flamengo, Oriental music... Ud magic


Ο Σαμίρ, Γουίσαμ και Αντνάν Τζουμπράν είναι αδέλφια και παίκτες στο ούτι από την Παλαιστίνη που έχουν αναπτύξει ένα συναρπαστικό, έξυπνο στυλ που επιτρέπει στο αραβικό ούτι να ακούγεται με ένα νέο τρόπο, όχι μόνο στην υποστήριξη άλλων μουσικών οργάνων ή σόλο, αλλά ως ένα όργανο που παίζεται ως τρίο, σε συναισθηματικές και εντυπωσιακά ποικίλες συνθέσεις.



LE TRIO JOUBRAN Laytana



Οι όμορφοι πρεσβευτές του παλαιστινιακού πολιτισμού, στ' αδέλφια Τζουμπράν έχουν αναζωογονήσει το ενδιαφέρον για ένα αρχαίο όργανο και βρήκαν δημοτικότητα μεταξύ ενός πιο πολύ νεανικού ακροατηρίου το οποίο είναι ταυτόχρονα και πολιτικοποιημένο και που έχει τη βάση του στην  Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική. Όμως, η επιρροή της ομάδας εξαπλώνεται γρήγορα από τη Βοστόνη στο Παρίσι μέσω της Ραμάλα, της Εσσαουίρα, του Καΐρου και της Βηρυτού. Αλλά αυτός ο δίσκος είναι επίσης και ένα μουσικό ταξίδι που περιλαμβάνει συνεργασίες με τον Τυνήσιο τραγουδιστή Dhafer Youssef και το κιθαρίστα στο flamenco, Paco de Lucía.

masar-trio joubran .......مسار- الثلاثي جبران



Οι αδελφοί Τζουμπράν είναι οι πρεσβευτές μιας τέχνης και ενός λαού, κρατημένοι από τα λόγια που τους δόθηκαν από τον ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς: «Να μην είστε Παλαιστίνιοι μουσικοί, αλλά να είστε μουσικοί της Παλαιστίνης». Ο Νταρουίς ήθελε το ταλέντο τους να δοξάζει την ταυτότητα και την καταγωγή τους, και όχι το αντίθετο. «Φέρνουμε το μήνυμα του παλαιστινιακού λαού», υποστηρίζει Γουίσαμ. «Αυτό το μήνυμα είναι ο πολιτισμός μας, η μουσική μας είναι η αντίστασή μας. Η τέχνη μας είναι η απόδειξη ότι η Παλαιστίνη υπάρχει».
Πέρυσι, μια συναυλία που επρόκειτο να δώσουν στη Ναζαρέτ, την πόλη καταγωγής τους, ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή από τις ισραηλινές αρχές. Τους δόθηκε τελεσίγραφο, υπενθυμίζει ο Γουίσαμ, «Αν προχωρήσετε με τη συναυλία, θα πάμε στη Ναζαρέτ, όπως πήγαμε στη Γάζα». Η αντίδραση των αδελφών; «Δώσαμε μια μεγαλύτερη συναυλία στη Ραμάλα με την παρουσία του Πρωθυπουργού κ. Μαχμούντ Αμπάς και το δήμαρχο της Ναζαρέτ μπροστά από όλα τα τηλεοπτικά κανάλια».
Ως πράξη αντίστασης, η τέχνη μπορεί να είναι ένα πολιτικό όπλο.

Le Trio Joubran - Majâz



AsFâr - Le Trio Joubran


This is the first international release that does full justice to three of the most original musicians in the Arab world: Samir, Wissam and Adnan Joubran are brothers and ud players from Palestine who have developed a compelling, intuitive style that allows the Arabic oud to be heard in a new way, not just in backing work or solos but as a trio instrument in complex, emotional and remarkably varied compositions. In order to sound spontaneous, they chose not to rehearse before going into the studio.
AsFâr, a play on the Arabic word for voyage and the English ‘as far’, serves as a link between Palestinian identity and the trio’s opening to the world. The good-looking ­ambassadors of Palestinian culture, 
the Joubran brothers have revitalised 
interest in an old instrument and found popularity amongst a more politically engaged and youthful fan base in the 
Middle East and 
North Africa. Quickly, the group’s influence is spreading from Boston to Paris via Ramallah, Essaouira, Cairo and Beirut. But this album is also a musical voyage that includes collaborations with the Tunisian singer Dhafer Youssef and the flamenco guitarist Paco de Lucía.

trio joubran - shajan


The Joubran brothers are the ambassadors of an art and a people, carried by the words given to them by the poet Mahmoud Darwish: “Do not be Palestinian musicians, be the musicians of Palestine!” Darwish wanted their talent to glorify an identity and belonging, rather than the opposite. “We carry the message of the Palestinian people,” argues Wissam. “This message is our culture, our music is our resistance. Our art is the proof that Palestine exists.”
Last year, a concert that they were due to give in Nazareth, their home town, was cancelled at the last minute by the Israeli authorities. They were given an ultimatum, recalls Wissam, “If you go ahead, we will go into Nazareth like we went into Gaza.” The brothers’ reaction? “We gave a bigger concert in Ramallah in the presence of Prime Minister Mahmoud Abbas and the mayor of Nazareth in front of all of the television channels.”
As an act of resistance, art can be a political weapon. This provided the brothers’ inspiration to take the AsFâr tour back to their homeland. In late February, two concerts in Ramallah were followed by a third in Haïfa before the trio set off for faraway lands again.


Μελωδίες - Melodies


1- Nawwâr
2- Zawâj El Yamâm
3- Dawwâr El Shams
4- Douja
5- Sama Cordoba
6- Asfâr
7- Masâna


Le Trio Joubran (Sama-Sounounou) www.kb-tv.com


Le Trio Joubran
From Wikipedia, the free encyclopedia

Le Trio Joubran (Arabic: الثلاثي جبران‎) is a Palestinian oud trio, consisting of the brothers Samir, Wissam, and Adnan Joubran from the city of Nazareth. The Joubran brothers come from a well-known family with a rich artistic heritage. Their mother, Ibtisam Hanna Joubran, sang the Muwashshahat (poems that originated in Arab Spain) while their father is among the most renowned stringed-instrument makers in Palestine and in the Arab world.[1]

Formation of Le Trio Joubran

Samir Joubran, the eldest brother, began a successful music career in 1996, nearly a decade before the formation of the Joubran Trio. Samir released two acclaimed albums Taqaseem in 1996, followed by Sou'fahm in 2001. For his third album, Samir invited his youngest brother, Wissam, to accompany him in duets. That album,Tamaas, was released in 2003. After returning from a tour, Samir proposed forming a trio with his younger brother Adnan. In August 2004, in the Luxembourg Gardens in Paris, Le Trio Joubran came to life.[2]

Discography

Studio albums
Tamaas (2002)
Randana (2005)
Majâz (2007)
Le Dernier VoL , with Chkrrr (2009)
AsFâr , featuring Dhafer Youssef (2011)
[edit]References
^ Kalyani, Chitra (25 September 2008). "The Transcending Sound of The Joubran Trio". Newspaper Article. Daily News Egypt. Retrieved 22 October 2009.
^ "Adnan Joubran's Biography". Official Website. Retrieved 22 October 2009.

External links


Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Carmen Souza - Συνεύρεση Morna - Jazz - Bραζιλιάνικης μουσικής από το Cabo Verde



Αν και το Cabo Verde πολιτισμικά και μουσικά έχει πάει ψηλά μέσω της Cesaria Evora, η τζαζική του διάσταση είναι ευκρινής εδώ και δεκαετίες καθώς αντανακλούσε σταθερά στη σκηνή της Νέας Υόρκης. 

Τώρα, με τη διεθνοποίηση του μουσικού του ιδιώματος, η morna συντίθεται με την τζαζ και τη βραζιλιάνικη μουσική και αυτό, κυρίως, ξεχωρίζει στις μέρες μας. Η Carmen Souza είναι από τις βασικές συνιστώσες αυτής της αφροβραζιλιάνικης και τζαζικής μείξης με τη μουσική του Cabo Verde 

http://www.newpost.gr





Carmen Souza-Cabo Verde-Lisbon


Carmen Souza - Sodade (Amandio Cabral / Luis Morais e Amandio Cabral)


Carmen Souza - Tente Midj (Carmen Souza / Theo Pas'cal)