ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑ'Ι'ΝΔΡΟΥ - ΤΟ ΘΕΛΕΙ Η ΗΜΕΡΑ..

Eternity Theme - Eleni Karaindrou

Soundtrack Album of the movie "Eternity and a Day" by Theo Angelopoulos.

Wedding Waltz - Eleni Karaindrou (Το βαλς του γάμου)

From the Disc "O Melissokomos" (1986), composed by Eleni Karaindrou. Soundtrack of the Film "The Beekeeper" by Theo Angelopoulos. Photo: Thessaloniki seafront.

The Weeping Meadow - Eleni Karaindrou

Main Theme composed by the greek composer Eleni Karaindrou - from the Soundtrack Album of the movie "The Weeping Meadow" by Theo Angelopoulos.

Ελένη Καραΐνδρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Ελένη Καραΐνδρου (Τείχιο, 25 Νοεμβρίου 1939) είναι ελληνίδα συνθέτρια. Σπούδασε πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο και Ιστορία και αρχαιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επίσης σπούδασε ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας στη Schola Cantorum και εθνομουσικολογία στο École pratique des hautes étudesστο Παρίσι.

Έχει συνθέσει πολλά έργα για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Είναι ιδιαίτερα γνωστή για τη συνεργασία της με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, καθώς και με τον θεατρικό σκηνοθέτη Αντώνη Αντύπα. Έργα της κυκλοφορούν διεθνώς από τη γερμανική δισκογραφική εταιρία ECM.

Μουσική για τον κινηματογράφο

Έχει γράψει τη μουσική για τις παρακάτω ταινίες. (σε παρένθεση αναφέρεται ο σκηνοθέτης)

1975: Το χρονικό μιας Κυριακής (Τάκης Κανελλόπουλος)

1979: Περιπλάνηση (Χριστόφορος Χριστοφής)

1982: Ρόζα (Χριστόφορος Χριστοφής)

1983: Η τιμή της αγάπης (Τόνια Μαρκετάκη)

1984: Ταξίδι στα Κύθηρα (Θόδωρος Αγγελόπουλος)

1985: Εν πλω (Σταύρος Κωνστανταράκος)

1986: Ο Μελισσοκόμος (Θόδωρος Αγγελόπουλος)

1986: Καλή Πατρίδα Σύντροφε (Λευτέρης Ξανθόπουλος)

1988: Τοπίο στην ομίχλη (Θόδωρος Αγγελόπουλος)

1988: Ο Λιποτάκτης (Γιώργος Κόρας)

1989: Σημάδια της νύχτας (Πάνος Κοκκινόπουλος)

1990: L’ Africana (Η Αφρικάνα) (Margarethe von Trotta)

1991: Το μετέωρο βήμα του πελαργού (Θόδωρος Αγγελόπουλος)

1995: Το Βλέμμα του Οδυσσέα (Θόδωρος Αγγελόπουλος)

1998: Μια αιωνιότητα και μια μέρα (Θόδωρος Αγγελόπουλος)

2004: Το Λιβάδι που Δακρύζει (Θόδωρος Αγγελόπουλος)

2008: Η Σκόνη του Χρόνου (Θόδωρος Αγγελόπουλος)

Πηγές

Αφιέρωμα του περιοδικού «Ηριδανός»

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Η Ελένη Καραΐνδρου στην imdb

«Έφυγε» η θρυλική τραγουδίστρια των μπλουζ Έτα Τζέιμς

Πέθανε την Παρασκευή, σε ηλικία 73 ετών, η θρυλική Αμερικανίδα τραγουδίστρια της τζαζ, των μπλουζ και της σόουλ Έτα Τζέιμς.

Στη διάρκεια της καριέρας της η Έτα Τζέιμς είχε τιμηθεί με τέσσερα βραβεία Grammy και 17 Blues Music Awards.

Η Έτα Τζέιμς, της οποίας το πραγματικό όνομα ήταν Τζεϊμσέτα Χόκινς, έπασχε από λευχαιμία στο τελικό στάδιο και πέθανε σε νοσοκομείο του Ρίβερσάιντ, ανατολικά του Λος Άντζελες.

http://www.tanea.gr

Etta James I just wanna make love to you

etta james I'd Rather Go Blind

Ήχοι από το θαλάσσιο βυθό

Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Βικτώρια σε συνεργασία με την ομάδα Πιρέν δημιούργησαν ένα πρόγραμμα με το οποίο μπορούν να ακούσουν ακόμα και το παραμικρό ήχο που προέρχεται από τη θάλασσα.

Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να ακούνε τους ήχους των φαλαινών, τις μηχανές των πλοίων, να καταγράφουν τη πίεση του νερού, ήχους από την κίνηση των τεκτονικών πλακών, πιθανά τσουνάμι και άλλους πολλούς εντυπωσιακούς ήχους που προέρχονται από το βυθό.

Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι ότι ο καθένας μπορεί να ακούσει μέσω στου διαδικτύου αυτούς τους ήχους, σε αληθινό χρόνο σε όποιο μέρος της γης επιθυμεί με ένα κλικ στην σελίδα listentothedeep.com.

Στη βιβλιοθήκη της ιστοσελίδας υπάρχουν καταγεγραμμένοι ήχοι από τον ιαπωνικό σεισμό και το τσουνάμι που προκλήθηκε στις 11 Μαρτίου του 2011, από δελφίνια και φάλαινες καθώς επίσης και θορύβους από μηχανές πλοίων.

                        

Ο όγκος των πληροφοριών που έχουν συλλέξει είναι ήδη αρκετός.

Οι επιστήμονες τοποθετώντας ένα καλώδιο στο βυθό της θάλασσας του Βανκούβερ στον Καναδά συνδέονται με ένα δίκτυο επιστημονικών οργάνων που είναι τοποθετημένα στον Ειρηνικό ωκεανό, σε βάθος 2.5 χλμ (1.5 μίλι). Τα ευαίσθητα σε ήχους μικρόφωνα που επίσης υπάρχουν καταγράφουν και τον παραμικρό ήχο.

«Αυτό είναι σαν μεγάλα αυτιά τοποθετημένη στον πυθμένα του ωκεανού», λέει ο Μισέλ Αντρέ, ειδικός σε θέματα βιοακουστικής στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Καταλονίας στη Βαρκελώνη.

Αντιδράσεις ωστόσο πάντα υπάρχουν και αυτή τη φορά προέρχονται από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ. Παλαιότερα, κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι ήχοι της θάλασσας θεωρήθηκαν πολύ ευαίσθητα στρατιωτικά δεδομένα.

Σήμερα, η ανησυχία τους δεν είναι που οι επιστήμονες μπορούν να ακούσουν τους φυσικούς ήχους της θάλασσας αλλά το γεγονός πως ο ήχος των ωκεανών σε πραγματικό χρόνο είναι ανοιχτός προς το ευρύ κοινό μέσω του διαδικτύου.

Για τις ΗΠΑ αυτό αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια επειδή θα μπορούσε ο καθένας να χρησιμοποιήσει αυτές τις πληροφορίες για να δει το είδος και τη θέση των αμερικανικών ναυτικών σκαφών.

Για τη μείωση λοιπόν της απειλής αυτής, το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ και του Καναδά έχουν συνάψει συμφωνία με τους επιστήμονες που ουσιαστικά τους επιτρέπει να λογοκρίνουν τους ήχους των ναυτικών επιχειρήσεων πριν αυτοί δημοσιοποιηθούν.

Η ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, κερδίζει όλο και περισσότερο το ενδιαφέρων των πολιτών. Οι επιστήμονες προσπαθούν να την αναπτύξουν προσθέτοντας άλλα 11 παρατηρητήρια στα ήδη 14, στο Νότιο Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό.

Οι ήχοι του βυθού είναι μοναδικοί και πλέον διαθέσιμοι σε όλους.

http://newingreece.blogspot.com 

Misuse - April (Puzzlemusic - Spinalonga)

Αν σε τούτες τις λίγες γραμμές θα έπρεπε να εξηγήσω τον ορισμό τουpost-rock, θα σας έλεγα ότι είναι η εξέλιξη της παραδοσιακής rock μουσικής …

Από τον Μπάμπη Βασιλειάδη

όπως την ξέρουμε, με επαναλαμβανόμενους ήχους σε μεγάλη χρονική διάρκεια, κυρίως ορχηστρική και με επιρροή από άλλα είδη μουσικής όπως ambient, electronic ή ακόμα και Jazz. Στην χώρα μας λοιπόν αυτή την στιγμή, οιMisuse είναι αυτοί που αντιπροσωπεύουν, νομίζω, καλύτερα αυτό το είδος της μουσικής. Δημιουργήθηκαν το 2001 και το 2008 κυκλοφορούν τον πρώτο ομώνυμο δίσκο τους.

Στην μουσική τους πορεία, έχουν μοιραστεί την σκηνή με σπουδαία ονόματα της Post-Rock σκηνής, όπως τους Piano Magic, Crippled Black Phoenix και φυσικά τους Mogwai. Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος του συγκροτήματος  με τίτλο “April”. Πέντε κομμάτια, χωρισμένα σε δύο μέρη που το ένα συμπληρώνει το άλλο.

Η μπάντα φαίνεται να επιλέγει να κάνει άνοιγμα σε πιο ηλεκτρονικές φόρμες, επικεντρώνοντας περισσότερο εκεί για το χτίσιμο των κομματιών  και να περιορίζει τις πολύ δυνατές κιθάρες  που είχε ο πρώτος δίσκος τους, όχι βέβαια ότι δεν υπάρχουν και τέτοιες. Σκοτεινά και ατμοσφαιρικά μοτίβα, έξυπνες μελωδίες και ενσωμάτωση των επιρροών που έχουν με ωραίο τρόπο είναι τα χαρακτηριστικά του “April”. Πρέπει να κάνουμε λόγο φυσικά και για την άρτια παραγωγή του album η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο στο πολύ καλό αποτέλεσμα που μας προσφέρουν οι Misuse. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα πλήξετε ή θα κουραστείτε ακούγοντας τον δίσκο γιατί καταφέρνει να σου κρατάει το ενδιαφέρον ως τέλος και αυτό νομίζω είναι αρκετό!

Links : www.misuseband.com

Misuse - Desecid [HD]

Misuse - While It Lasts

CARMEN LUNDY - The… Lady of Jazz singing

19/1/2012 - 22/1/2012

CARMEN LUNDY

The… Lady of Jazz singing

Είναι μία από τις κορυφαίες φωνές της τζαζ και ως σύγχρονη τραγουδίστρια έχει ένα μοναδικό στυλ που συνδυάζει με άνεση το φανκ στοιχείο της Aretha Franklin με τη λαμπρότητα της Ella Fitzgerald και τους χρωματισμούς της Sarah Vaughan. Πέρα από τραγουδίστρια όμως, η Carmen Lundy είναι συνθέτρια, γράφει τραγούδια, είναι ηθοποιός και, επιπλέον, πολύ καλή ζωγράφος. Βρίσκεται πάνω από τρεις δεκαετίες στη σκηνή της τζαζ – έχοντας ξεκινήσει τη μουσική από μικρή ηλικία, παίζοντας πιάνο και τραγουδώντας γκόσπελ και σπιρίτσουαλ. Όμως αυτό που την τραβούσε πραγματικά ήταν η λαμπρότητα της σόουλ τζαζ όπως εκφραζόταν από τη Dionne Warwick, τη Roberta Flack ή και τον Stevie Wonder. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 άρχισε να τραγουδάει με την ορχήστρα των Thad Jones και Mel Lewis και στη συνέχεια έπαιξε με την αφρόκρεμα των μουσικών της σύγχρονης τζαζ όπως Don Pullen, Kip Hanrahan, Courtney Pine κ.ά. Στα μέσα των eighties άρχισε να κυκλοφορεί τη δική της μουσική και τότε έγινε αντιληπτό το τεράστιο ταλέντο της. Από τότε η πορεία της Carmen Lundy αναπτύσσεται συνεχώς σε όλα τα επίπεδα και σήμερα θεωρείται ως μια από τις κορυφαίες jazzwomen...

Carmen Lundy: φωνή

Antony Wonsey: πιάνο

Daryl Hall: μπάσο

Jamison Ross: ντραμς

http://www.halfnote.gr/

Carmen Lundy - My Favorite Things

Συνέντευξη

Κάνατε την πρώτη σας ηχογράφηση όταν ήσασταν ακόμα στο σχολείο. Πώς καταφέρατε να εισχωρήσετε από τόσο μικρή ηλικία στην μουσική βιομηχανία;

Ήταν ακριβώς αυτό που ονειρευόμουν να κάνω, αν και πολλές φορές μας προσφέρονται διάφορες ευκαιρίες που δεν μπορούμε να τις καθορίσουμε.

Γράφετε την δική σας μουσική, όπως και τους στίχους. Επίσης ζωγραφίζετε, εκθέτετε τα έργα σας, τα οποία πωλούνται σε συλλέκτες. Θα μπορούσατε να μας περιγράψετε την επιρροή που ασκούν όλα αυτά στην καριέρα σας ως τζαζ τραγουδίστρια;

Ίσως η επιρροή θα πρέπει να περιμένουμε ακόμα για να αποκαλυφθεί. Ωστόσο προς το παρών το απολαμβάνω, χρησιμοποιώντας τα έργα μου στα εξώφυλλα των δίσκων μου.

Η καριέρα σας σαν μουσικός ξεκίνησε στα τέλη των 70’s. Πώς βλέπετε τη μουσική σας να εξελίσσεται από την εποχή εκείνη;

Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει συνεχώς, το ίδιο και η μουσική. Η μουσική μου είναι μια αντανάκλαση των εμπειριών που έχω βιώσει στη ζωή, βλέποντας και ακούγοντας τόσους πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες στην σκηνή και στις ηχογραφήσεις, βιώνοντας τα πάνω-κάτω της χαράς και της θλίψης, έχοντας ταξιδέψει τον κόσμο, αντιμετωπίζοντας πολλές διαφορετικές κουλτούρες. Αυτά είναι λίγα από αυτά.

CARMEN LUNDY - YOU'RE NOT IN LOVE

Τι να περιμένουμε από την επικείμενη εμφάνισή σας στο Half Note Jazz Club;

Οι μουσικοί και εγώ θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό.

Τα πλάνα σας για το μέλλον;

Θα συνεχίσω να απλώνω τα χέρια μου στα αστέρια.

Carmen Lundy: φωνή

Antony Wonsey: πιάνο

Daryl Hall: μπάσο

Jamison Ross: ντραμς

HALF NOTE JAZZ CLUB

Tριβωνιανού 17, Μετς

Πληροφορίες-Κρατήσεις

210 9213310

www.halfnote.gr

www.ticketnet.gr

www.viva.gr

ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ (χωρίς ποτό) :

ΤΡΑΠΕΖΙ: 25€ , ΒΑR & ΕΞΩΣΤΗΣ 20€,  ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ (BAR & ΕΞΩΣΤΗΣ): 15€

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Πέμπτη έως Σάββατο ώρα έναρξης 22:30

Κάθε Κυριακή ώρα έναρξης στις 21:00

Carmen Lundy -  My Favorite Things

κείμενο από την ιστοσελίδα: http://www.mixtape.gr

Vagelis Stefanopoulos Trio - «Πάντρεμα» διαφορετικών πολιτισμών

Ευρωπαϊκή τζαζ, αφρικανικοί ρυθμοί και κλασική μουσική την Τετάρτη στο Μουσείο Μπενάκη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Σύγχρονη ευρωπαϊκή τζαζ, αφρικανικοί ρυθμοί και κλασική μουσική συναντώνται σε μια μίξη διαφορετικών πολιτιστικών στοιχείων την Τετάρτη στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138) στις 8μμ.

Vagelis Stefanopoulos

Ο πιανίστας Βαγγέλης Στεφανόπουλος με το «Vagelis Stefanopoulos Trio» θα ερμηνεύσει τη μουσική από την πρώτη του δισκογραφική κυκλοφορία με τίτλο «Sailing on a marsipus».

Τη συναυλία θα προλογίσει o διεθνούς φήμης οικονομολόγος Πέτερ Εκονομίδης.

«Η μουσική μου αντλεί επιρροές από την κλασική μουσική, διάφορα είδη της jazz, όπως επίσης και μουσικών του κόσμου» αναφέρει στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο Βαγγέλης Στεφανόπουλος και συμπληρώνει: «Η ιδέα του άλμπουμ είναι το ταξίδι. Το ταξίδι στη θάλασσα, στοιχείο παγκόσμιο αλλά και πολύ ελληνικό. Το ταξίδι όμως μέσα από τη ματιά ενός βρέφους που γνωρίζει τον κόσμο σε έναν μάρσιπο».

Κατά τη διάρκεια της συναυλίας θα υπάρξει προβολή με φωτογραφικό υλικό του Τζορτζ Σαΐτας.

Το «Vagelis Stefanopoulos Trio» αποτελείται από τους: Βαγγέλη Στεφανόπουλο (πιάνο), Πέτρο Βαρθακούρη, (κοντραμπάσο) και Γιάννη Αγγελόπουλο (τύμπανα).

http://www.tanea.gr/latestnews/article/?aid=4687742

SARA SERPA - The freshest vocalist on the scene at the moment

Ψάχνοντας λίγα στοιχεία στο δίκτυο για την πορτογαλίδα τραγουδίστρια-βοκαλίστα της jazz και του δημιουργικού αυτοσχεδιασμού Sara Serpa, πέρασα και από το All About Jazz, εκεί όπου διάβασα το μάλλον απίστευτο –σε πρώτη φάση– πως η Serpa είναι η… freshest vocalist on the scene at the moment. Αν και, προσωπικώς, είχα την καλύτερη γνώμη για την περίπτωσή της από πρόπερσι, όταν έπεσε στα χέρια μου το άλμπουμ Camera Obscura [Inner Circle Music INCM015, 2010], η συνεργασία της δηλαδή με τον Ran Blake (θα αναφερθώ στη συνέχεια σ’ αυτήν), ήταν το πρόσφατο προσωπικό CD της Mobile [Inner Circle Music INCM022, 2011] εκείνο που με πήγε παραπέρα…

Vanguard - Sara Serpa & Ran Blake

Sara Serpa and Ran Blake release "Camera Obscura"

Γεννημένη στη Λισαβόνα, η Serpa –εγκατεστημένη εδώ και χρόνια στη Νέα Υόρκη– έχει σπουδάσει στην πατρίδα της πιάνο και τραγούδι, επεκτείνοντας τα ενδιαφέροντά της στην αρχή εντός του Berklee College of Music και εν συνεχεία του New England Conservatory. Έτσι, και κατά μίαν έννοια, γίνεται αμέσως αντιληπτή η επαφή της κι η αγάπη της για τη νέα, ή όχι και τόσο νέα, jazz (τα M-Base ιδιώματα π.χ.), αλλά και το ενδιαφέρον της για το κλασικώς διαχρονικό (π.χ. τον Thelonious Monk). Με δασκάλους τούς Danilo Perez, Theo Bleckmann και Jerry Bergonzi, και με τον Greg Osby να διακρίνει το ταλέντο της εγκαίρως, προσφέροντάς της βήμα δισκογραφικό στη δική του εταιρία Inner Circle Music – απ’ όπου θα κυκλοφορήσει “Praia” (2008), το αμερικανικό ντεμπούτο της ως leader – η Serpa φαίνεται πως διαγράφει τη μεγαλύτερη των αποστάσεων στο μικρότερο δυνατό διάστημα.

Música de Graça - Triângulo Mineiro [Sara Serpa e Andrea dos Guimarães]

Το “Mobile” από μόνο του ως άλμπουμ, ανήκει ψυχή τε και σώματι σε ό,τι αντιλαμβανόμαστε ακούγοντας τις λέξεις δημιουργικός αυτοσχεδιασμός, ποίηση και λογοτεχνία. Η Serpa δε μελοποιεί ακριβώς (αν και πράττει και αυτό), όσο, κυρίως, παίρνει αφορμές από κείμενα της παγκόσμιας ποίησης και λογοτεχνίας, προκειμένου να καταθέσει ένα απολύτως προσωπικό φωνητικό πλέγμα, που συνίσταται, χονδρικώς, στο σπάσιμο των λέξεων και κατ’ επέκταση στο φωνολογικό παιγνίδι, στον αυθορμητισμό που επιβάλλει η ζωντανή παρουσία, ασχέτως της εν λόγω ηχογράφησης (Brooklyn Recording, 9/6/2010), στη χρήση εν τέλει της φωνής ως ένα απόλυτο μουσικό όργανο. Τούτο το τελευταίο μπορεί ν’ ακούγεται κάπως γενικόλογο, όμως στην περίπτωση της Serpa ισχύει απολύτως αποκτώντας και μιαν επιπρόσθετη αξία. Η πορτογαλίδα ερμηνεύτρια δεν τραγουδά μόνο, συνθέτει κιόλας. Το αποτέλεσμα αυτού του διπλού της ρόλου, της συνολικής της παρουσίας δηλαδή, είναι να επιβάλλεται ένα κλίμα, στα σαφώς ή ασαφώς αφηγούμενα, το οποίον επιχειρεί (με επιτυχία) να περιγράψει δημιουργικές αιτίες. Φερ’ ειπείν στο “Ulysse’s costume” (επηρεασμένο από την Οδύσσεια του Ομήρου), αλλά και στο “Ahab’s lament” (από το Moby-Dick; or, The Whale του Herman Melville) η Serpa κατορθώνει να μεταφέρει τόσο το πνεύμα της περιπέτειας και περιπλάνησης τού ήρωα τού ομηρικού έπους, όσο και την πνευματική αναταραχή του εμμονικού καπετάνιου στη νουβέλα του Melville, μ’ ένα δικό της τρόπο. Είτε την ακούμε να μελοποιεί E.E. Cummings (“If”), είτε ν’ αποδίδει το fado των Correira/Farinha “Sem razao”, είτε να μεταφέρει το κλίμα από το περιώνυμο graphic novel του Hugo Pratt “Corto Malteze” (δίνοντας εικόνα του τσιγγανο-μαλτέζου καπετάνιου) το αποτέλεσμα, σε κάθε περίπτωση, ξαφνιάζει. Στην αισθητική ολοκλήρωση του “Mobile” συμβάλει με αποφασιστικότητα ο συμπατριώτης της Andre Matos σε ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, ενώ το ίδιο άξια κρίνεται κι η παράταξη του ρυθμικού τμήματος (Kris Davis πιάνο, Fender Rhodes, Ben Street μπάσο, Ted Poor ντραμς). Ας ρίξουμε όμως μια ματιά και στη συνεργασία της με τον Ran Blake…Το σχήμα πιάνο-γυναικεία φωνή είναι ένα από ’κείνα που διακονεί με απαράμιλλη συνέπεια ο αμερικανός πιανίστας μέσα στα χρόνια. Αρκεί να σκεφθούμε πως το πρώτο του άλμπουμ στην RCA, το 1962, που είχε τίτλο “The Newest Sound Around” έγινε με τη συμμετοχή της Jeanne Lee· διεσώθη, μαζί της, κι ένα live στη Στοκχόλμη από εκείνη την εποχή (1966), που εκδόθηκε για πρώτη φορά πολλά χρόνια αργότερα, το 1995, ως “Free Standards” από τη γαλλική Columbia. Με την Lee ξανασυναντήθηκε ο Blake το 1989 στο άλμπουμ τής Owl “You Stepped Out of the Cloud”, ενώ πιο πριν (1978) είχε συνεργαστεί με την Eleni Odoni στο “Rapport” [Arista-Novus], ερμηνεύοντας, μάλιστα, οι δυο τους, το «Βραδιάζει» του Μίκη Θεοδωράκη. Το 1994, ο 77χρονος σήμερα πιανίστας από τη Μασαχουσέτη συνεργάζεται για πρώτη φορά με μιαν άλλη τραγουδίστρια (πάντα σε σχήμα πιάνο-φωνή) την Christine Correa, μια συνεργασία την οποίαν επανέλαβε 15 χρόνια αργότερα με την ηχογράφηση του “Out of Shadows”, άλμπουμ που κυκλοφόρησε πρόπερσι από την Red Piano Records. Το “Camera Obscura”, πρόσφατο ίχνος του Blake, πάντα δια του σχήματος πιάνο-φωνή, είναι και αυτό παραγωγή του 2010, που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή της Sara Serpa.

SARA SERPA QUINTET

Τα γεγονότα έχουν μια λογική συνέπεια. Όντας φοιτήτρια στο New England Conservatory η Πορτογαλίδα άκουσε κάποια στιγμή τον Ran Blake σ’ ένα tribute concert προς τιμήν του Jaki Byard, παίρνοντας την απόφαση να μελετήσει μαζί του (ο Blake διδάσκει στο NEC από 40ετίας). Όπως λέει η ίδια: «Στην αρχή μου φαινόταν κάπως εκφοβιστικό. Ο Ran δεν είναι ο τυπικός πιανίστας, που θ’ ακολουθήσει τους κανόνες. Θα μπορούσε ν’ αλλάξει ας πούμε το τέμπο στη μέση ενός κομματιού, δίχως να ξέρεις τι θα επακολουθήσει. Πάντα συμβαίνει αυτό δηλαδή, και πάντα σκέφτεσαι πως θα βρεθείς προ απροόπτου. Έτσι, κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, αναπτύξαμε σιγά-σιγά ένα ρεπερτόριο, δίχως να υπολογίζουμε ότι κάπως έτσι θα συνέβαινε. Παίξαμε δυο φορές μαζί, ενώ ο Ran συμμετείχε και στο ρεσιτάλ της αποφοίτησής μου. Πέρυσι (σ.σ. το 2009), ο Blake ήρθε στη Νέα Υόρκη και εμφανιστήκαμε μαζί στο Bleeker Theater. Κι ήταν αμέσως μετά από κείνη την παράσταση, όταν τον προσκάλεσα να ηχογραφήσουμε όλα εκείνα τα τραγούδια που παίζαμε μαζί τα τελευταία δύο χρόνια. Αισθανόμουν πως είχαμε αναπτύξει μία πολύ ιδιαίτερη ταυτότητα ως ντούο, και πως άξιζε τον κόπο να την ντοκουμεντάρουμε. Κι έτσι έγινε. Στο στούντιο η ενοργάνωση προέκυψε αυθόρμητα. Εννοώ, πως παρότι γνωρίζαμε έναν τρόπο που θα αναπτύσσαμε και θα διαχειριζόμασταν τα θέματα, οτιδήποτε συνέβη, συνέβη εκείνη τη στιγμή». Και συνεχίζει η Serpa: «Από τον Ran έμαθα, βασικά, πως το παν σ’ αυτήν την ιστορία περιστρέφεται γύρω από τη μελωδία. Ήξερα καλά τις συγκεκριμένες μελωδίες και ήμουν ταγμένη σε ό,τι τραγουδούσα. Ο Ran πάντως δεν έπαιζε τη μελωδία μαζί μου, ενώ μερικές φορές θα μπορούσε να παίξει και κάτι πολύ παράφωνο στο μπακγκράουντ. Έτσι, εγώ έπρεπε να συνεχίσω, αλληλεπιδρώντας μαζί του, χωρίς ποτέ να ξεχνώ το κοινό μας έδαφος, που ήταν φυσικά η μελωδία. Πριν αρχίσουμε τη συνεργασία μας τραγουδούσα τα λόγια των κομματιών, παρότι αυτό μου φάνταζε κάπως δύσκολο – ιδίως στην περίπτωση των αγγλικών. Γνώριζα την αγγλική γλώσσα, αλλά πάντα αναρωτιόμουν αν θα μπορούσα να εκφράσω το κάθε μικρό ή μεγάλο συναίσθημα. Τα μαθήματα με τον Ran μού επέτρεψαν να εξερευνήσω το χαρακτήρα κάθε κομματιού. Έπρεπε να κατανοήσω τι ακριβώς θα έλεγα και πως θα μπορούσα να το εκφράσω καλύτερα. Τώρα αισθάνομαι πως έχω αναπτύξει τη σωστή σχέση μ’ εκείνα τα τραγούδια. Οι λέξεις έχουν ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον στο πρότζεκτ, και πάνω σ’ αυτή τη βάση προσπαθήσαμε να σχεδιάσουμε διαφορετικές σκηνές για κάθε τραγούδι. Παίξαμε με πολύ δραματικό τρόπο, είναι αλήθεια. Ξαφνικά, μεταμορφώθηκα σε μιαν ηθοποιό με τον Ran να σκηνογραφεί στο μπακγκράουντ».

Ακούγοντας το λιγότερο από μισή ώρα άλμπουμ –ακόμη κι αυτό, η διάρκεια εννοώ, είναι ένα μικρό κατόρθωμα στην εποχή μας– αντιλαμβάνεσαι αμέσως τα λεγόμενα της Serpa. Αντιλαμβάνεσαι δηλαδή το υποκριτικό της (ας το πούμε έτσι) τάλαντο, την ικανότητά της να διαμορφώνει φωνητικά περιβάλλοντα και βεβαίως, από την άλλη, την πολυεπίπεδη συνοδεία του Blake (είναι αδύνατον –που λέει ο λόγος– να παρακολουθήσεις μέσα σε κάθε κομμάτι τις ρυθμικές αλλαγές, τα απότομα κοψίματα, και βεβαίως τη μελωδική του προσέγγιση, άλλοτε πυκνή, άλλοτε ανοιχτή, το λυρισμό, την κινηματογραφικότητα της αφήγησής του). Ιδανικές στιγμές, η δική του σύνθεση “The short life of Barbara Monk” (αφιερωμένη στην Pannonica De Koenigswarter), με το stride παίξιμο, την εντελώς noir ατμόσφαιρα και τους βοκαλισμούς της Serpa α λα… κόρνο να αφηγούνται (άπαντα) μιαν ιστορία και ακόμη το “Folhas” (η μελοποίηση ενός ποιήματος του πορτογάλου ποιητή Eugenio de Andrade, από την Serpa), που παρέχει την ευκαιρία στον Blake να δημιουργήσει ένα κάπως δραματικό πιανιστικό πλαίσιο και στην Serpa τη δυνατότητα να διαχειριστεί φωνητικώς μία ωραία μελωδία.

κείμενα από το http://diskoryxeion.blogspot.com

KOOL AND TOGETHER

Εκεί που οι Band of Gypsys σταμάτησαν ξεκίνησε ο βίος των Kool and Together. Το psychedelic Rock συνάντησε τη Motown, και όπως αντίστοιχα γκρουπ σαν τους Black Merda, έτσι και οι Kool and Together απ’ το Τέξας, ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν σε private εκδόσεις 45αρια, κράτησαν μπόλικα demos στα κιτάπια τους, παίζοντας από funk, black rock έως disco, proto rap και modern soul. Η Heavy Light Records σε συνεργασία με την Light In The Attic παρουσιάζουν αυτές τις ηχογραφήσεις.

http://rockandrollcircus.wordpress.com

KOOL AND TOGETHER "MAGIC"

KOOL AND TOGETHER - SITTIN' ON A RED HOT STOVE

HIS BEGINNING IS MY END ~ KOOL AND TOGETHER.wmv

 Kool and the Gang

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Kool & the Gang είναι ένα δημοφιλές συγκρότημα της ριθμ εν μπλουζ και της σόουλ, που δημιουργήθηκε στο Νιου Τζέρσι το 1964.

Μέλη 

Robert Bell ("Kool") μπάσο (γενν. 8 Οκτωβρίου 1950) και ο αδερφός του *Ronald Bell (σαξόφωνο, γενν. 1 Νοεμβρίου 1951)

George Brown στα drums (γενν. 5 Ιανουαρίου 1949)

Robert Mickens (τρομπέτα)

Dennis Thomas (σαξόφωνο)

Rick Westfield (πλήκτρα)

Claydes Charles Smith (κιθάρα, γενν. 1948- πέθανε στις 20 Ιουνίου 2006).

Δισκογραφία 

Kool and the Gang (1969)

Live at PJ's (1971)

Live at the Sex Machine (1971)

Music is the Message (1972)

Good Times (1973)

Wild and Peaceful (1973)

Light of Worlds (1974)

Spirit of the Boogie (1975)

Open Sesame (1976)

Love & Understanding (1976)

Behind the Eyes (1976)

The Force (1977)

Ladies' Night (1979)

Celebrate! (1980)

Something Special (1981)

As One (1982)

In the Heart (1983)

Emergency (1984)

Forever (1987)

Sweat (1989)

Unite (1993)

State of Affairs (1996)

Gangland (2001)

Albums στο Billboard Top 40 

Wild and Peaceful (1973, De-Lite, #33)

Ladies' Night (1979, De-Lite, #13)

Celebrate! (1980, De-Lite, #10)

Something Special (1981, De-Lite, #12)

As One (1982, De-Lite, #29)

In the Heart (1984, De-Lite, #29)

Emergency (1985, De-Lite, #13)

Victory (1986, Mercury, #25)

Επιτυχίες 

"Funky Stuff" [1973, #29]

"Jungle Boogie" [1974, #4]

"Hollywood Swinging" [1974, #6]

"Higher Plane" [1974, #37 (#1 R&B)]

"Spirit of the Boogie"/"Summer Madness" [1975, #35 (#1 R&B)]

"Ladies' Night" [1979, #8 (#1 R&B)]

"Too Hot" [1980, #5]

"Celebration" [1981 #1, (#1 R&B)]

"Jones vs. Jones" [1981, #39]

"Take My Heart (You Can Have It If You Want It)" [1981, #17 (#1 R&B)]

"Get Down on It" [1982, #10]

"Big Fun" [1982, #21]

"Let's Go Dancin' (Ooh La, La, La)" [1983, #30]

"Joanna" [1984, #2 (#1 R&B)]

"Tonight" [1984, #13]

"Misled" [1985, #10]

"Fresh" [1985, #9]

"Cherish" [1985, #2]

"Emergency" [1985, #18]

"Victory" [1987, #10]

"Stone Love" [1987, #10]

Εξωτερικές συνδέσεις 

koolandthegang.com - επίσημη ιστοσελίδα

K&G στο Discogs.com - σύντομη βιογραφία